MIT’nin 50 Yıl Önceki Felaket Tahmini Gerçekleşiyor: İnsanlık, 2040 Yılında Ekonomik Ve Toplumsal Bir Çöküş Yaşayabliir
1972’de Massachusetts Teknoloji Enstitüsü’nden (MIT) bir ekip, insanlığın çevresel ve toplumsal maliyetleri dikkate almadan ekonomik büyüme arayışının, 21. yüzyılın ortalarında insanlığın çöküşüne yol açacağını tahmin etti.Hollanda merkezli KPMG adlı danışmanlık şirketinin Sürdürülebilirlik ve Dinamik Sistem Analizi Lideri Gaya Herrington, MIT’nin iddialarını kanıtlamak için 1972’den itibaren dünyanın nasıl ilerlediğini gösteren bir simülasyon oluşturdu.
Herrington, nüfus, endüstriyel üretim ve kalıcı kirlilik gibi 10 temel değişkeni inceledi. Mevcut iş modellerinin gelecek on yıl içinde ekonomik büyümede küresel bir düşüşe yol açacağını keşfetti.
Diğer taraftan MIT, 1972 yılında “World1” adlı bir bilgisayar programını kullanarak 2060 yılına kadar dünyanın yaşayacaklarına ilişkin tahminler üretti. 1972’deki bulguların yer aldığı bir videoda, World1’i geliştiren Jerry Foster, inovasyonunu dünyaya açıkladı ve bunu yapmak için MIT’nin çalışmalarını kullandı.Foster’ın bulguları 1940’lara kadar hızla artan ve ardından 2020’ye kadar tekrar bir yükseliş görüp azalan yaşam kalitesini içeriyordu. Bununla birlikte, model 2020’yi medeniyet için bir dönüm noktası olarak da tanımladı.
“2020 civarında, gezegenin durumu son derece kritik hale geliyor. Bu konuda hiçbir şey yapmazsak, yaşam kalitesi sıfıra iner. Kirlilik o kadar ciddi hale geliyor ki insanları öldürmeye başlayacak ve bu da nüfusun 1900’dekinden daha düşük olmasına neden olacak. Bu aşamada, 2040-2050 civarında, bu gezegende bildiğimiz uygar yaşam sona erecek.”
Herrington da aynı simalsyonun üçüncü versiyonu olan World3’ü kullandı ve 10 temel değşkeni inceledi: Nüfus, doğurganlık oranları, ölüm oranları, endüstriyel çıktı, gıda üretimi, hizmetler, yenilenemeyen kaynaklar, kalıcı kirlilik, insan refahı ve ekolojik ayak izi.
SÜREKLİ BÜYÜME MÜMKÜN DEĞİL
Yale Journal of Industrial Ecology adlı bilimsel dergide yayınlanan çalışmada şunlar kaydedildi:
“BAU2 ve CT senaryoları, şu andan itibaren yaklaşık on yıl içinde büyümenin durduğunu gösteriyor. Her iki senaryo da işlerin her zamanki gibi devam etmesinin, yani sürekli büyümenin mümkün olmadığını ortaya koyuyor. Benzeri görülmemiş teknolojik gelişme ve benimseme ile eşleştirildiğinde bile, LtG (Büyüme Sınırları, çalışmasına dayanan MIT kitabı) tarafından modellenen olağan iş, bu yüzyılda kaçınılmaz olarak endüstriyel sermayede, tarımsal üretimde ve refah düzeylerinde düşüşlere yol açacaktır.”